Als de wekker gaat is het buiten nog nacht, de thermometer geeft -4 graden aan, het is zondag. Ideaal moment om je om te draaien en lekker verder te gaan slapen. Toch gaat dat in ieder geval in 6 huizen in Nederland niet door. Onder meer het onze en dus zitten we een dik half uur later in de auto. De snelweg bewijst dat we inderdaad 1 van de weinige medelanders zijn die wakker zijn, schiet wel lekker op… Eenmaal in Zeeland blijken er toch wel wat meer duikers te zijn die de kou getrotseerd hebben. Als we aankomen op de parkeerplaats van Dreischor zijn er zelfs al een aantal duikers die terugkomen van een duik. Een praatje levert op dat het zicht uitmuntend is maar dat er geen broedende zeedonderpadden gevonden zijn. We laten ons niet ontmoedigen, dus gaan we te water.

Ik duik met een echte “die-hard”: Marco maakt zijn eerste Zeelandduik op 25 januari en doet dat in een natpak. Stoer! De rest van de groep zijn de echte mietjes in droogpak. De duik is prachtig. Er zeker nog niet zoveel leven als in de zomer maar krabben, kreeften, zeedruiven, grondels, garnalen, anemonen, zeeappels en hooiwagenkrabben verzorgen, zeker voor een eerste Zeelandduik, een prachtige duik. Met een watertemperatuur van een graad of 4,5 is het na een half uur wel genoeg geweest. We kleden ons om en lunchen lekker bij de verwarming van Jeanzz.

De tweede duik is bij Scharendijke. Een duikstek die vaak bijzonder leven oplevert maar ook bekend staat om zijn slechte zicht. Als we echter onderduiken zweven we rond in zicht dat de typering kraanwater verdient. Bij de reefballs van Scharendijke is het zo helder dat je in een blik alle reefballs ziet liggen. Nog nooit eerder meegemaakt. Een andere bijzonderheid van de duikstek hier is het wrak van de Serpent. Rik en Rob gaan er heen en bij terugkomst melden ze zeker 8 nestjes van donderpadden hebben gevonden.

Omdat zien ook geloven is, heeft Rob Doumaid een prachtig filmpje gemaakt dat prima laat zien wat een gezellige topdag het was!