Zondag 30 Juni, na dagen lang de weersvoorspellingen in de gaten houden, golfhoogte bekijken kwam vrijdagavond het verlossende woord “it giet oan”. Nadeel, wel om 04:15 uur in de haven van Scheveningen want om 04:45 uur ging de boot weg. Na wat zoekwerk in de haven van Scheveningen alle spullen aan boord gebracht en meteen vast gezet vertrok de boot stipt om 04:45 uur naar de bestemming op de Noordzee. Vanuit Gejo waren Michaël, Peter Fokkinga, Peter Ranzijn, Tommy, Willem en ondergetekende aan boord. De eerste duik stond gepland op de Cressy, 1 van de 3 Engelse kruisers (Aboukir, Cressy en Hogue) die in de eerste wereldoorlog door een Duitse onderzeeboot getorpedeerd waren. 1 van de opvarende werd zelfs drie gered. De kruisers lagen op drie uur varen van de haven van Scheveningen. Na de briefing hadden we dus tijd genoeg om te relaxen en ons voor te bereiden op de duik terwijl het schip zijn weg zocht door de golven. Rond een uur of acht kwamen we aan boven de kruiser en draaide het schip een aantal rondjes om de exacte locatie van de kruiser te bepalen. Nadat de juiste locatie bepaald was werd het anker uitgegooid en gingen de eerste drie duikers overboord om de ankerlijn vast te zetten op het wrak en de gidslijn uit te zwemmen. Nadat de boei geschoten was (teken dat alles gereed was onderwater) draaide het schip nog een rondje en toen deze weer vlak bij de boei was sprongen we op het geluid van de scheepshoorn de Noordzee in en zwommen naar de boei toe. Aangekomen bij de ankerlijn nog een laatste blik op mijn buddy en daarna daalde we de ankerlijn af naar het wrak. Na een aantal meter liet ik het ankerlijn los met het idee om vrij naar beneden af te dalen. Er stond toch meer stroming dan verwacht waardoor ik toch maar weer heel snel de ankerlijn vastgreep. Na ongeveer 20 meter afdalen zagen we de contouren van de Cressy al verschijnen. We hadden dus 10 meter zicht onze eerste duik. Nadat we op de bodem aangekomen waren lieten we de ankerlijn los en volgde we de gidslijn die uitgezwommen was. Er stond best nog wel een pittige stroming dus we moesten flink doorzwemmen. Gevolg was dus wel dat mijn luchtvoorraad als een raket naar beneden ging. Veel leven was er op het wrak, veel steenbolken, gulletjes, zeesterren, grote Noordzee krabben en een mooie grote kreeft. Na een rondje gemaakt te hebben over het schip had ik niet zo heel veel lucht
meer over dus gingen we eigenlijk meteen weer via de ankerlijn naar boven toe. Face down zodat ik  zolang mogelijk kon genieten van het wrak. Nadat we een safety-stop gemaakt hadden kwamen we weer bovenwater bij de boei. Op het teken van de kaptein zwommen we van de boei terug naar de boot waar we vervolgens weer aan boord gingen. Mijn eerste Noordzee duik was een feit. Nadat iedereen terug was aan boord gingen we een stukje terug naar de kust en zouden de tweede duik doen op Panago. Echter door het slechte zicht bij de Panago kon het anker niet goed vastgemaakt worden en ging deze duik dus aan ons voorbij. Dus dan maar terug richting Scheveningen waar we rond 17:00 uur aankwamen en weer naar huis gingen. Het was een hele mooie ervaring en smaakt zeker naar veel meer.

Dirk Exalto