1 april….een ijkdatum op het schema om je eerste duikbrevet te halen…dé duik tussen het zwembad binnen en de plassen buiten: in de Duiktoren in Diveworld in Enschede.

De avond ervoor waren alle ervaren duikers in het zwembad er enthousiast over, maar eigenlijk kon ik me nog niet heel veel meer voorstellen dan een diepe bak met water. Maar het enthousiasme begrijp ik nu!

Om 8.15 uur afgesproken bij Willem om met hem en Rob mee te rijden en tegen tienen waren we in Enschede. Een groot terrein met hallen in verschillende kleuren en vormen, om vervolgens in een van die hallen via een klein liftje in een soort oerwoudachtige ruimte te komen met het bassin, restaurant en winkel.
Rustig kwam de voorbereiding op gang: flessen werden gevuld, omkleden (voor de tweede keer in het pak gehesen, ging al iets handiger), instructie door Natasja en Frank die Samad en mij zouden begeleiden in het water.

Op het eerste platform wat bekende handelingen – masker klaren, automaat klaren – om daarna af te dalen naar het platform op 5 meter. Ook daar weer enkele oefeningen doen zoals vintrimmen, en…op naar de 10 meter. Dat typ ik sneller dan in de praktijk in het water. Het stijgen en dalen heb ik nog niet goed onder de knie, de effecten van de inflator aanvoelen is nog niet mijn sterkste kant. Daarbij het klaren van de oren: het voelt als mijn eerste rijlessen waar in een bocht en gestuurd, en geschakeld, en gas gegeven moet worden en dan ook nog die richtingaanwijzer. Maar ik was in de zeer luxe positie dat zowel mijn buddy Samad al de nodige duikervaring heeft, Frank me nauwlettend in de gaten hield, Natasja een oogje in het zeil kon houden en als betrouwbare rots Peter rustig om ons heen cirkelde. Nagenoeg onmerkbaar, maar als het niet goed ging, bood mijn vin in één keer subtiel weerstand…

Op 10 meter lagen en stonden de meest onlogische voorwerpen: een groot ijsje, een rugbybal, een rollator, een rolstoel, een tennisbal, frisbees. Na enige gewenning op die diepte zowaar gefrisbeed: dat ik ooit in mijn leven als een soort astronaut een frisbee zou gooien op 10 meter diepte onder water! Maar ook de ervaring dat de flessen met je aan de haal gaan, compleet uit balans voor je gevoel langzaam rondtollend om weer in de goede positie te komen. Ook leerzaam!

Vanaf het 5 meterplatform werden Samad en ik op commando onwel, maar het lukte keurig om elkaar wederzijds boven water te krijgen. Nog een keer afdalen naar 10 meter (weer sneller getypt dan de praktijk), waar nog rondgezwommen kon worden en gefrisbeed.

Na ongeveer 45 minuten zijn we gestopt: wat een fantastische ervaring! Spullen aftuigen, douchen, omkleden, lekker lunchen en napraten, rond 14.15 uur weer richting Utrecht.

Ruim 24 uur na de duik werd ik er continu aan herinnerd door dichte oren, maar nu, met open oren: dit vergeet ik nooit meer! Dank jullie wel Gejo!

Manon van der Wiel

Bekijk hieronder de foto’s, gemaakt door Rob Doumaid (ondanks hevige kiespijn…)

The specified gallery id does not exist.