Australië

Going Down Under

Beste tijd om te gaan: het hele jaar door, met wat regionale verschillen. De winter en zomer zijn tegengesteld aan de onze. Ruwweg zou je kunnen zeggen oktober tot maart is de beste tijd voor het zuiden, de winter (april tot november) is de beste tijd voor het noorden.
Water temperatuur:15˚C in Tasmanië tijdens de winter tot 29˚C in het noorden tijdens de zomer.
Temperatuur: 5˚C tot 41˚C in dezelfde locatie en tijden als hierboven.
Grootste attractie: De grote attractie van Australië is natuurlijk het Great Barrier Reef (hierna te benoemen als GBR). Dit uitgebreide riffenstelsel strekt zich uit vanaf midden Australië (Bundaberg) tot aan het uiterste punt van Cape York, net onder Nieuw Guinee, over een lengte van bijna 2000 kilometer. Naast de onderwaterpracht is Australië boven water een uitzonderlijk mooi en bijzonder land met een uiterst vriendelijk bevolking.
Belangrijkste minpunt: Australië is een eind weg. Verder zijn de riffen die makkelijk te bereiken behoorlijk naar de klote, vanwege de duikers maar zeker ook omdat deze riffen dicht onder de kust liggen en zwaar aangetast worden door het met fosfaten vervuilde water van de landbouw.
Munteenheid: Australische doller (klik hier voor een actuele koers)
Lokale tijd:

Aanvullingen of opmerkingen over deze pagina zijn meer dan welkom bij de redactie

Australië vroeger

Australië is stokoud. Enkele van de oudste gesteentelagen ter wereld worden hier aangetroffen. Toch is Australië pas sinds een relatief korte periode bewoont door mensen, de schattingen hierover lopen uiteen van 80.000 tot 40.000 jaar geleden. De Aboriginals worden waarschijnlijk meegesleurd in de volksverhuizingen die de laatste ijstijd te weg brachten.
Uit het noorden vluchten veel volkeren naar het zuiden, daarmee een kettingreactie teweeg brengend. Lang hadden de Aboriginals het werelddeel voor zichzelf totdat rond 1606 een Nederlands kapitein Willem Jansz per ongeluk het land ontdekt. Hij land ergens in Arnhemland en is erg onder de indruk van de troosteloze onvruchtbaarheid van het land. Terug in Nederland krijgt zijn ontdekking dan ook nauwelijks aandacht, behalve dan dat de mythe van het Terra Australis Incognita, het grote Zuideiland met onmetelijke rijkdommen, naar het boek der fabelen kan worden verwezen. Het zal tot 1642 duren voordat de V.O.C. vanuit Batavia een nieuwe expeditie op pad stuurde onder leiding van Abel Tasman. Die ontdekt als eerste een groot eiland (Tasmanië) en vervolgens de rest van de oostkust van Australië. Teruggekomen omschrijft hij Australië als de voorportaal van de hel en de bewoners als “het meest erbarmelijke volkje denkbaar”. De grote man voor Australië (en Nieuw-Zealand) is echter James Cook. Overal waar hij geweest is wordt dit onder de aandacht gebracht met een plaquette, standbeeld of een naamsverwijzing. Hij is degene die in 1770 het land opeist voor de Britse kroon. Omdat de Engelse de Onafhankelijkheidsoorlog van de Amerikanen hadden verloren bezatten de Engelse geen strafkolonie meer en dus werd Australië als strafkolonie opgenomen. In die tijd zaten de gevangenissen overvol, mede door de onvoorstelbare strenge wetgeving. In de ruim 100 jaar dat Australië als strafkolonie diende werden zo’n 160.000 mensen verbannen waarvan de meerderheid vanwege overtredingen als diefstal en overspel.

Australië nu
Australië is sinds 1901 onafhankelijk van Groot-Brittannië. In de twee wereldoorlogen heeft Australië veel troepen geleverd in het kader van het Gemenebest. Omdat in de Tweede Wereldoorlog veel met de Amerikanen werd samengewerkt in de oorlog in de Pacific is er na de oorlog een duidelijk verschuiving zichtbaar waarbij de focus verschuift van Europa naar Amerika en Azië, ze worden een trouwe bondgenoot van Amerika, vechten mee in Vietnam, Korea, Afghanistan en meer recent in Irak en Afghanistan. Vanaf 1960 beginnen de Aboriginals zich te roeren. Tot 1962 werden in de Australische wet Aboriginals gelijkgesteld met dieren… In 1993 wordt er een wet aangenomen waarbij Aboriginals als oorspronkelijk eigenaren van het land worden erkend en de gewraakte Terra Nullis doctrine wordt geschrapt. Deze hield in dat het land leeg was toen de blanken kwamen en omdat het leeg is kon het dus van niemand zijn en kon iedereen dus land claimen. In de jaren ’80 gaat het economisch erg slecht met Australië en moet de regering enorme bezuinigingen doorvoeren. Pas rond 1995 krabbelt de economie weer op en beleeft momenteel een grote bloeiperiode. Mede op basis hier van is de migratiewet versoepelt in verband met het dreigende tekort aan arbeidskrachten.

Australië boven water

De schoonheid van Australië boven water is nauwelijks met woorden over te brengen, een bezoek is de enige manier om het bijzondere land te begrijpen. Het droogste continent ter wereld met een flora en fauna die uniek is in zijn vreemdheid is één van de mooiste en meest relaxte vakantiebestemming denkbaar. Toch enkele hoogtepunten:

• The Great Oceanroad (tussen Melbourne en Warnambool)
• de Grampian Mountains
• Sydney, Frasier Island
• De eilanden voor de kust van Queesland zoals Magnetic Island en Whitsunday Island
• De Outback (het onbewoonde binnenland)
• Mungo national park
• Ayers rock.
• Daintree National Park
• Kakadu National Park

Australië onderwater

Rondom heel Australië kan er worden gedoken. Ruwweg kun je vier gebieden onderscheiden:

• Het tropische gedeelte van Brisbane tot aan de top van Cape York
• Het warm-tropisch gedeelte van de top van Cape York tot aan Geraldon (boven Perth)
• Het warm-gematigde gedeelte van Geraldon tot aan Brisbane
• Het gematigde gedeelte rondom Tasmanië en de grote Australische bocht

Rondom Tasmanië zijn enorme kelpwouden te vinden, behorende tot de grootste en uitbundigste ter wereld. Verder hoogtepunten zijn duiken met zeeleeuwen, de enorme sponstuinen en de vele wrakken rondom het eiland. Tussen Melbourne en Adelaide kun je prachtige duiken met bijvoorbeeld het rafelvisje…
Het warm-gematigde gedeelte, zeg maar Zuid Australië wordt vaak gezien als het gebied van de grote wittehaai. Toch is de kans dat je die tegenkomt, zelfs tijdens kooiduiken, bijna nihil. Wel veel andere soorten haaien en andere pelagische vissen kom je hier tegen. Daarnaast zijn ook hier de wrakduiken en duiken met zeeleeuwen, dit laatste in het bijzonder bij Kangeroo Island. Heel bijzonder: de leafy seadragon!

Het tropische gedeelte is een enorm uitgestrekt waar relatief weinig gedoken word vanwege twee redenen: ten eerste woont er bijna niemand maar daarnaast en het koraal en minder uitbundig vanwege de matige helderheid van het water waardoor de koraalgroei belemmert wordt. Ningaloo Reef is een van de bekendste plekken vanwege de grote kans op walvishaaien. Ver voor de kust liggen een aantal eilanden waar het uitstekend duiken is zoals Christmas Islands en Cocos Keeling Islands. Rond Darwin zijn veel wrakken te vinden uit de Tweede Wereldoorlog waarop gedoken kan worden maar ook hier is het zicht matig te noemen (en waar ook veel zoutwater krokodillen voorkomen, de zogenaamd Salties).

Het tropische gedeelte is het gebied waar Australië zijn roem op duikgebied vandaan haalt. Hier ligt het Great Barrier Reef, een lint van riffen dat zich over duizenden kilometer uitstrekt. Er bestaan een tweetal soorten riffen, namelijk de zoomriffen en de barrièreriffen. De eerste zijn de riffen die tegen de kust voorkomen en zijn helaas vaak niet meer de moeite waard. Dit komt vanwege de enorme hoeveelheid kustmest die de landbouw (suikerteelt) in Queensland loost in zee. Hierdoor neemt de hoeveelheid stikstof toe en dat stimuleert algengroei en deze algengroei verstikt als het ware het koraal door het licht weg te nemen. Vrijwel iedereen die aan de kust gaat duiken komt teleurgesteld terug. Het zijn de barrièreriffen verder weg van de kust die de moeite waard zijn. Toen in de laatste ijstijd het zeewater zo’n 80 meter lager was omdat het water in de vorm van ijs en sneeuw op was geslagen op het land, was de kust van Australië ongeveer waar nu het barrièrerif ligt. Langzaam begon het water te stijgen het koraal heeft gelijke tred gehouden en is mee gegroeid. Deze riffen zijn vaak met dagboten te bereiken maar pas wel op want de meest bereikbare riffen rond de grote steden zoals Cairns, Mackay en Townsville zijn ook volledige kapot gedoken, op sommige stekken liggen soms wel 60 boten. Het loont daarom de moeite om bijvoorbeeld een meerdaagse trip te boeken of om in de kleinere dorpen een duikschool te zoeken. Vooral het uiterste noorden (boven Cairns) is nog ongerept en erg mooi.